کاربرد نظریه رفتار برنامه ریزی شده در پیشگویی قصد و رفتار پیشگیری از استعمال دخانیات در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد

زمینه و هدف: نوجوانان و جوانان آسیب پذیرترین گروه ها در برابر استعمال دخانیات هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده قصد و انجام رفتارهای پیشگیری کننده از استعمال دخانیات در دانشجویان بر اساس سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی بود که بر روی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال تحصیلی 1392-1393 انتخاب­ شده­ به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه روا و پایا طراحی شده بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده به صورت خودگزارشی توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. داده­ های جمع آوری شده وارد  spss 20 شد و با استفاده از آزمون­ها توصیفی و تحلیلی (ضریب همبستگی اسپیرمن و مدل رگرسیون لجستیک) تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: متغیر نگرش و کنترل رفتاری درک شده قادر به پیش بینی41% تغییرات قصد رفتاری بود. سازه کنترل رفتاری درک شده نیز توانست32% تغییرات رفتار را پیش بینی کند. ارتباط معناداری بین نگرش و کنترل رفتاری درک شده دانشجویان با قصد رفتاری آنان، همچنین کنترل رفتاری درک شده با رفتار آنان وجود داشت (0/001 >p). نتیجه گیری: از میان سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده، کنترل رفتاری درک شده یک پیش بینی کننده قوی در قصد و عملکرد پیشگیرانه از استعمال دخانیات در دانشجویان بود. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.